Odnotowuje też wydarzenia polityczne, co pozwala zobaczyć wybory, osiągnięcia i porażki bohatera na szerszym tle. Pierwszy rozdział pokazuje sylwetkę członka PPR i PZPR, przywołuje jego wcześniejsze sympatie i zaangażowanie lewicowe. Dwa kolejne pokazują obszary działania, które pozostały Schillerowi w ostatnich latach życia, po odsunięciu go od sceny. Jako prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Teatru i Filmu bezskutecznie walczył o pozycję artystów i ich wpływ na decyzje w sprawach sztuki. Sukces odniósł jako założyciel i redaktor naczelny „Pamiętnika Teatralnego”, kwartalnika teatrologicznego istniejącego do dziś.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.