Książka jest pierwszą monografią poświęcona życiu i twórczości Jana Rubczaka (1882-1942). Na bogate oeuvre artysty składają się zarówno odznaczające się znakomitym opanowaniem warsztatu ryciny, jak i różnorodne pod względem stylu prace malarskie. Sztukę Rubczaka w znacznym stopniu ukształtowały studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, które dały mu solidną podstawę do dalszych poszukiwań w zakresie formy i barwy. Niezaprzeczalnie decydującą rolę w artystycznym rozwoju twórcy odegrał Józef Pankiewicz, pod którego kierunkiem zgłębiał tajniki technik graficznych i malarskich. I choć inspirował się dziełami swego nauczyciela oraz jego poprzedników, nie był jedynie biernym naśladowcą ich sztuki. Niezwykle ważne były również artystyczne doświadczenia zdobyte we Francji. Nawet jeśli Rubczak nigdy nie poddał się całkowicie nowym prądom w sztuce, nie był wobec nich zupełnie obojętny, podejmował próby zmierzenia się z nimi. Pozostał jednak wierny "szkole krakowskiej" w tym sensie, że nigdy nie zbliżył się do całkowitej deformacji przedmiotu, a w jego dorobku znajdziemy przede wszystkim pejzaże i portrety.
Artysta poróżował przez całe swoje życie. Jego różnorodna twórczość stanowi swoisty zapis podróży – z Polski do Francji i z Francji do Polski. Jan Rubczak był postacią niebanalną: malarzem, grafikiem, pedagogiem, reżyserem i aktorem. I choć jego życie zakończyło się nagle i tragicznie, przeżył je w pełni, pozostawiając bogaty dorobek, który z pewnością zasługiwał na omówienie.