Płyta prezentuje unikatową kolekcję nagrań Paula Schmidta ze Śląska Opolskiego. Wśród utworów znajdziemy zarówno pieśni, jak i nagrania muzyki instrumentalnej (w większych zespołowych składach oraz w wykonaniach solowych). Książeczka dołączona do płyty zawiera szczegółowy opis kolekcji autorstwa dr Ricardy Kopal, tekst poświęcony dokumentacji prowadzonej przez Schmidta na Śląsku Opolskim autorstwa Jacka Jackowskiego, a także etnomuzykologiczny komentarz o najstarszych zachowanych polskojęzycznych nagraniach muzyki ludowej na Śląsku napisany przez dr Mariusza Pucię. 
 

Z recenzji prof. Zbigniewa Przerembskiego:

„Wśród nagranych zespołów instrumentalnych zwraca uwagę orkiestra Lubczyka, złożona z klarnetu, trąbki, sakshornu tenorowego i tuby. Muzycy grają bowiem w dawnym stylu heterofonii wariacyjnej, czyli każdy z nich realizuje własny wariant wspólnie wykonywanego wątku muzycznego. Warianty zróżnicowane są głównie figuracyjnie i ornamentalnie. Taki sposób gry, odnotowany przez Łucjana Kamieńskiego w odniesieniu do wielkopolskich kapel dudziarskich już w dwudziestoleciu międzywojennym , przetrwał do naszych czasów u niektórych dudziarzy i skrzypków ludowych w Wielkopolsce i w Beskidzie Śląskim. Ta specyficzna cecha wykonawcza wynika z ustnego, międzypokoleniowego przekazu repertuaru i stylu wykonawczego, w bezpośredniej relacji mistrz-uczeń, bez pośrednictwa pisma nutowego. Ciekawe, że jeszcze w pierwszych dekadach XX wieku heterofonię wariacyjną można było usłyszeć na Śląsku, przechodzącym szybsze niż inne regiony przemiany cywilizacyjne, w tym kulturowe, także w zakresie muzyki tradycyjnej. W tej dzielnicy kraju już od ostatnich dekad XIX wieku orkiestry dęte wypierały tradycyjne składy instrumentalne, grały przy tym w „homofonicznym” stylu z podziałem na partie melodyczne i akompaniujące.

Płytę uzupełniają i wzbogacają teksty słowne, zamieszczone w dołączonej do niej broszurze (...)

Łucjan Kamieński po przeprowadzeniu badań muzyki ludowej na Kaszubach w latach trzydziestych (XX w.) stwierdził: Cassubia cantat polonicae. Paul Schmidt wcześniej mógł zauważyć: Silesia cantat polonicae. Dzięki przedstawionemu wyżej wydawnictwu płytowemu Instytutu Sztuki PAN możemy to dziś potwierdzić, poznając repertuar i style wykonawcze Ślązaków z Opolszczyzny sprzed ponad stu lat."

Za płytę "Polskie pieśni ludowe na Śląsku Opolskim przez Paula Schmidta w 1913 r. na fonograf zebrane. Pierwsze nagrania muzyki tradycyjnej dokonane na Śląsku Opolskim ze Zbiorów Archiwum Fonograficznego w Berlinie" oraz za wydawnictwo Melodie stamtąd. Nagrania archiwalne pieśni i muzyki regionu kaliskiego ze Zbiorów Fonograficznych Instytutu Sztuki PAN. Cz. 2: (druga poł. 1959 r.), Zbiory Fonograficzne Instytutu Sztuki PAN otrzymały I Nagrodę w konkursie  "Fonogram Źródeł" za rok 2017, organizowanym przez Polskie Radio Program Drugi.