Twórcy (z) pogranicza. Mieczysław Wajnberg i Julian Tuwim

Muzyka Mieczysława Wajnberga w ostatnich latach szczęśliwie przeżywa swój zasłużony renesans.
Niezwykle celnie „twórcą z trzech światów” określiła kompozytora Danuta Gwizdalanka, autorka jego polskiej monografii. Urodzony w Warszawie w rodzinie żydowskiej, zmuszony był uciekać z kraju w czasie II wojny światowej; ostatecznie Wajnberg osiadł w Moskwie, gdzie pozostał już do końca swojego życia. W jego twórczości wokalno-instrumentalnej odnajdziemy wiele dzieł pisanych do tekstów polskich poetów, na których tle Wajnberg w sposób szczególny wyróżnił Juliana Tuwima. Nie tylko cenił kunszt łódzkiego literata, ale nade wszystko odczuwał z nim wspólnotę życiowych doświadczeń i artystycznych idei. Hybrydyczna tożsamość, los emigranta, utrata bliskich w czasie Holocaustu... to tylko niektóre styczne, łączące życiowe tory wymienionych twórców. Znamiennym jest również, iż po swojej jedynej (rozczarowującej dlań) wizycie w kraju – podczas „Warszawskiej Jesieni” w 1966 roku – Wajnberg jeszcze tylko jeden raz sięgnął po teksty Juliana Tuwima w swojej IX Symfonii „Wiersze ocalałe” op. 93. Autorka pragnie podążyć z Państwem tropem życia i twórczości Wajnberga w kontekście osoby i działalności artystycznej Juliana Tuwima.

Cykliczne, otwarte interdyscyplinarne seminarium Migracje artystyczne w XIX, XX i XXI wieku  Zakładu Muzykologii IS PAN

Celem spotkań, organizowanych od roku akademickiego 2019/2020, jest wspólny namysł nad przepływami i migracjami ludzi, dzieł i idei, a także poszukiwanie i wypróbowywanie różnych metod i języków badawczych, dzięki którym można o tego rodzaju zjawiskach rozmawiać w interdyscyplinarnym gronie.
Spotkania koordynują: dr hab. Beata Bolesławska-Lewandowska, prof. IS PAN i dr hab. Jolanta Guzy-Pasiak (Zakład Muzykologii – Muzyka polska za granicą)