Nazwisko Johannes Hollandrius pojawia się na kartach historii teorii muzyki od końca XIX w. z racji licznych cytatów z przypisanego mu dzieła, rozsianych w późnośredniowiecznych traktatach chorałowych pochodzących z Europy Środkowej – z terenów dzisiejszej Austrii, Republiki Czeskiej, Niemiec, Polski i Węgier. Traktaty te stanowiły fundament ówczesnej edukacji muzycznej.
W wyniku intensywnych badań prowadzonych przez ponad dwadzieścia lat, udało się zidentyfikować ponad trzydzieści traktatów powstałych w latach 1402-1522, które odzwierciedlają nauczanie Johannesa Hollandrina. Teksty te są dziś jedynym śladem znaczącej aktywności tego  teoretyka, ponieważ jego własnego traktatu nie udało się odnaleźć, zaś jego tożsamość i biografia pozostają nadal przedmiotem hipotez.
W latach 2010-2016 Bawarska Akademia Nauk w Monachium we współpracy z Polską Akademią Nauk opublikowała osiem tomów zawierających traktaty dokumentujące tradycję dydaktyczną Johannesa Hollandrina. Nowe perspektywy badawcze pojawiły się dzięki sześciu nieznanym wcześniej traktatom opublikowanym w niniejszym tomie. Okazało się, że korzenie tradycji Hollandrina można wyśledzić w czternastowiecznych Czechach, a jej żywotność – w krajach niemieckich w pierwszych dekadach XVI w.
Edycja łacińsko-angielska.

* * *

The name Johannes Hollandrinus has been appearing within the pages of history of music theory since the end of the nineteenth century, for quotations attributed to him are scattered throughout late medieval musical treatises originating in Central Europe - the area of present-day Austria, Czech Republic, Germany, Hungary and Poland. These treatises belong to the genre of plainchant treatises; they present general principles of music and offer specific instruction concerning Gregorian chant based on a rich repertoire of liturgical chant. Over the last twenty years intensive research has identified more than thirty treatises composed between 1402 and 1522, all of which reflect the teaching of Johannes Hollandrinus; and this teaching played a significant role in music education of Central Europe. Yet these treatises represent the only trace of this theorist’s influential activities, for his own treatise - often cited by subsequent authors - has not been discovered, and Hollandrinus’ personal identity and biography remain a mystery.
Eight volumes containing treatises documenting the teaching tradition of Johannes Hollandrinus have been collected and published between 2010 and 2016 by the Bavarian Academy of Sciences (Munich) in collaboration with the Polish Academy of Sciences (Warsaw).
Surprising new perspectives are discovered within the six previously unknown treatises published in this volume, for here the roots of the tradition are traced back to fourteenth-century Bohemia; moreover, evidence emerges here bearing witness to the durability of the tradition in German speaking lands until the first decades of the sixteenth century.